Hani fani bu hayat ümit bağlayamamOlmadı diye oturup ağlayamamGönlü geniş olan sükutu öğrensinSevgimi yok yere ele bağlayamamGelir mi diye hayallere sığınamamKemale eren kendinden versin
Sevdim, kaç kere bilememYaşadım, yok inkar edememBıktım, senle baş edemem benZaman öyle de geçiyorHayat böyle de bitiyorAma umudum cennetten
Ben dalkavuk olanı hizaya getirememSorma bana, ben görünmezi görememMerak eden kendine yönelsinBoş yere kimseyi oyalayıp üzememGeçici şeylere heves edip üzülememFikrim hevesimi alt etsin
Bildim lakin söyleyememGördüm ama izah edememDünya, senle baş edemem benZaman öyle de geçecekHayat böyle de bitecekE bitsin, umudum cennetten
Ben gözü görmeyene resim gösterememDeğerimi bilmeze değer öğretememO önce haddini öğrensinBiten sevgiye imrenip özenememBoş sözü duyup düstur edinememEden, kendine ah etsin
Sevdim, kaç kere bilememYaşadım, yok inkar edememBıktım, senle baş edemem benZaman öyle de geçiyorHayat böyle de bitiyorAma umudum cennetten
Bildim lakin söyleyememGördüm ama izah edememDünya senle baş edemem benZaman öyle de geçecekHayat böyle de bitecekE bitsin, umudum cennetten
Sevdim, kaç kere bilememYaşadım, yok inkar edememBıktım, senle baş edemem benZaman öyle de geçiyorHayat böyle de bitiyorAma umudum cennetten
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder